Σκοπός της «Χελώνας» είναι να διαμορφώσει ένα πεδίο σκέψης και δράσης, χωρίς ωστόσο να μένει πίσω στην ενημέρωση των πολιτών. Αλλωστε, όπως και στο μύθο του Αισώπου, το ερπετό με το καρό καβούκι έφτασε πρώτο στη γραμμή του τερματισμού κι ας συναγωνιζόταν το λαγό που έτρεχε γρηγορότερα.
«Η Χελώνα» (με το συνοδευτικό μότο «Σπεύδει βραδέως») πατάει πάνω στις έννοιες της επιτάχυνσης και της επιβράδυνσης. Ο Μάρσαλ ΜακΛούαν (1911–1980) και ο Πολ Βιριλιό (1932–2018) ήταν από τους λίγους φιλόσοφους που ανέλυσαν σε βάθος τη σχέση ταχύτητας και ΜΜΕ, σκιαγραφώντας τις προεκτάσεις της στους τομείς της πολιτικής, της αισθητικής, της ηθικής και της ζωής γενικότερα.
Ο Καναδός θεωρητικός μίλησε πρώτος για το «οπτικό στρες» που προκαλείται από τα μίντια (ήδη από την εφεύρεση της τυπογραφίας), ενώ ο σημαντικός Γάλλος διανοητής επισήμανε ότι στην επιταχυνόμενη κοινωνία, στην οποία ζούμε, ο χρόνος ισοπεδώνεται και μειώνεται η ενέργεια του ανθρώπου να σκέφτεται: «Στο σημερινό κόσμο», για να δανειστούμε μια φράση του από το βιβλίο του «Καθαρός πόλεμος», «ο πραγματικός χρόνος δεν έχει σκέψη». Υπάρχει δηλαδή μία βία στην ταχεία διασπορά της πληροφορίας, η οποία δεν έχει γίνει κατανοητή ακόμη, ειδικά στην εποχή μας που η ταχύτητα μετριέται πλέον σε νανοδευτερόλεπτα και η επικοινωνία δεν σταματά ποτέ.
