O χρόνος κυλά εξαιρετικά γρήγορα. Μοιάζουμε πλέον σα χάμστερ που τρέχουν ασταμάτητα στην ρόδα, στο κλουβάκι τους. Είναι το λεγόμενο rat-race, που ζούν οι άνθρωποι στην πόλη. Πώς μπορούμε να γλιτώσουμε; Μετοίκηση στην επαρχία; Αλλαγή εργασίας; Όλα έχουν γίνει τόσο δύσκολα, που πολλοί ονειρεύονται τη διέξοδο αλλά πέφτουν πάνω στο αδιέξοδο. Η αβεβαιότητα αυξάνεται καθημερινώς, όπως και το στρες. Τα burn-outs στον χώρο εργασίας καλά κρατούν. Είναι πολλοί εκείνοι που αρνούνται να εργαστούν ή παραιτούνται της εργασίας. Οι λόγοι συνήθως είναι η έλλειψη αξιοκρατίας, η χαμηλή μισθοδοσία, οι επιθέσεις στην αξιοπρέπεια του εργαζόμενου και η απαξίωση της ίδιας της δουλειάς. Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει κάτι να προβλέψει για την απογοήτευση και την εκμεττάλευση στον εργασιακό χώρο, ειδικά σε χώρες ευάλωτες σαν την Ελλάδα που ακόμη ζει με τον κίνδυνο της χρεοκοπίας. Προς στο παρόν, είμαστε στο έλεος κάθε εργοδότη ή αναγκαζόμαστε να ζούμε με τα επιδόματα και τις φακές.
